Het is bijna eind januari en we beginnen dus stilaan rond te kijken waar we onze vakantie gaan doorbrengen. De afgelopen jaren gingen we op wandelvakantie naar Italië of Oostenrijk. Dit jaar hebben we wat anders in gedachten.
Alsof Annabelle het wist vroeg ze me een paar dagen geleden wanneer we terug op vakantie naar ‘het ei’ zouden gaan. Ik was natuurlijk erg verbaasd dat ze hier uit zichzelf, zonder aanleiding over begon. Het is tenslotte al een goede 5 maanden geleden. Ik had er niet bij stil gestaan dat ze het zich nog zou herinneren.
Zomer 2017
Vorig jaar zijn we op zomervakantie geweest in het noorden van Italië in het dropje Barbian. Het noorden van Italië, ofwel Zuid-Tirol biedt meer garantie op mooi weer dan Noord-Tirol. We gingen naar hetzelfde hotel als in 2016 omdat we hier erg hartelijk werden onthaald. Ze zijn er erg gastvrij en kindvriendelijk en de kamers waren tip-top in orde. De ganse regio van Zuid-Tirol is trouwens kindvriendelijk.
‘Het ei’
Als Annabelle begint over ‘het ei’ weten wij natuurlijk perfect wat ze er mee bedoeld. Voor omstaanders spreekt ze code taal. Om jullie niet langer in spanning te houden… ze bedoelt hiermee de skiliften. Hiermee gingen we altijd de berg op, om daar een leuke wandeling te maken en dan vervolgens weer naar beneden. Vaak was dit het ideale moment om een tussendoortje te nemen.
Wandelen in de bergen
Een dag wandelen in de bergen met een peuter en een kleuter is niet hetzelfde als wandelen door de winkelstraat of een kleine wandeling bij je thuis. Er komt net wat meer bij kijken. Het is ook moeilijk in te schatten hoe ver een kind kan wandelen. De gouden regel is: de leeftijd van je kind in jaren uitgedrukt, bepaald het aantal km dat het kan wandelen. Wij wonen in de kempen, dus de wandelingen die we hier doen zijn lekker plat. Dat kan je niet zeggen van de wandelingen in Italië. Dus volgens mij gaat die regel daar niet op.
Je moet natuurlijk voor zo een ganse dag heel wat meenemen. Denk aan tussendoortjes, water, pampers, doekjes, reservekleding, een buff, zonnebril, hoedjes, fleece/regenjasjes,… . Het kwam er dus op neer dat we al die spullen en de kindjes moesten kunnen dragen. Daarom hadden we gekozen om 2 peuterdragers aan te schaffen. Dit zijn geen ergonomische dragers doordat ze een verstevigd rugpand hebben en geen M-houding voor de beentjes. Maar ik heb er enkel goede ervaringen mee. We gebruiken ze ook niet wekelijks, of zelfs niet maandelijks, voor in het dagdagelijkse leven heb ik trouwens intussen een tula toddler aangeschaft die wel ergonomisch is.
Zomer 2018
Deze zomer blijven we liefst wat korter bij huis en denken daarbij aan de Belgische of Nederlandse kust. Al is dat met een klein beetje pijn in het hart, want ik hou echt van de bergen in de zomer!
Kamperen met de kindjes staat al op de bucket-list sinds dat ik zwanger ben van Annabelle. Vorig jaar zijn we drie keer een nachtje gaan kamperen om te testen hoe dat zou zijn. Dit jaar willen we dus een ganse week gaan. Tips voor kindvriendelijke campings zijn altijd welkom!
Leave A Reply